71'10'21"

Eerst van Lofsdalen naar Skövde. Wederom een behoorlijk lange rit naar het zuiden. Loopt allemaal mooi door en in Skövde vinden we een hele mooie camping met mooi weer. Het is weer een beetje donker in de nacht. Dan naar Malmö. Eenmaal aangekomen op de camping een plekje met stroom. Dan de verplichte nummertjes. Emporia, Biltema en eten bij de Ikea. Is traditie, niet een heel smakelijke. Het lijkt alsof zelfs de schnitzel hier verpakt is in karton. In de avond, na een lange wandeling langs de zee nog een potje kaarten. Prachtige zonsondergang. Even checken of ie echt helemaal verdwijnt vannacht. Ja hoor, zelfs een lampje aan bij het kaarten. De regenachtige donderdag brengen we door in de stad. Broodje bij de Subway en dan de laatste boodschapjes. Tank vol met diesel en het einde is in zicht. Vanavond lekker tapas in de tent. De avond wordt met regen afgesloten. Morgen de laatste traditie. Naar Delmenhorst. Ik ruik de schnitzel al. De vakantie loopt ten einde. Beke...

Potverdorie. We worden nog eens echte kampeerders. Je weet wel. Die gasten die gretig gebruik maken van de keuken en de eetruimte die de meeste campings bieden. We ontbijten vanmorgen in de eetruimte. 36 stoelen staan er aan lange tafels. De ruimte getuigt van veel gezelligheid in het winterseizoen, als hier de vaste gasten na een dagje wintersport de kou van zich af jagen. Wijnglazen, kerstverlichting, gezelschapsspelletjes en waxinelichtjes. Leuk. Voor ons lekker handig. Ruimte, de koelkast dichtbij en een fornuis voor water en koffie. We drinken nog een extra bakkie in de tent voordat we op pad gaan. Niks gepland. We rijden even naar Sörvatsjon, zien wat rendieren en gaan boodschappen doen. Na de lunch in de late namiddag, het is al 3 uur, gaan we even wandelen. Ook Lofsdälen heeft naast de piste een uitgebreid netwerk van wegen met daaraan “tomter”, vakantiehuisjes. Op het hoogste punt parkeren we en lopen we naar boven. Wat een korte wandeling had moeten worden wo...

Dat dagje downhill heeft er behoorlijk ingehakt bij de familie Reefman. We lagen al op tijd onder de wol. Vermoeid. Daar komt deze ochtend nog wat spierpijn bij. In de handen, de armen en de zwakke schoudertjes van pa en Ma. Maar met name in de bovenbenen. Niet van het trappen maar van het staan op de trappers. We worden wel wakker door de warmte van de zon die op de tent staat te branden. Lekker rustig ontbijten en dan rijden we even naar Sveg, een stadje dichtbij. Even wat eten en op de terugweg langs een krachtcentrale bij een stuwmeer. We hopen op nog wat mooie stukken “kienhout”. Hout dat al zo lang in het water heeft gelegen dat het prachtige vormen heeft aangenomen en een mooie grijze kleur heeft gekregen. We worden verrast door een grote hoeveelheid. De beperkte ruimte, of eigenlijk geen ruimte in de auto maakt dat we streng moeten selecteren. Alleen de mooiste stukken kunnen mee. Ik neem aan dat dat wel mag want men stookt er hier aan de kant van het water vuurtjes mee....