Downhill

Poeh. Was best fris vannacht. Maar dat geeft niet, de dikke slaapzakken doen prima dienst.

Iets later dan gepland komen we uit bed. Om nu voor de lift te gaan wachten met je fiets is misschien ook overdreven.
De ICA is pas om 10 uur wakker dus we moeten het doen met brood van gisteren. Helemaal prima.

Om 10 uur vertrekken we. De verhuur van de fietsen en de ingang naar het skigebied zit 500 meter verderop. Proviand in de auto en meerdere setjes met kleren. We kunnen slecht inschatten wat we aan moeten en hoe warm het wordt. Het is nu 14 graden.

Onze fietsen staan al klaar. Full-suspension. Maar eerst moet er een helm, bodyprotector, handschoenen, scheenbeschermers en een fietsshirt worden gepast en uitgezocht. Dan de fietsen mee en in de lift. Dat is nog wel even een dingetje. De fiets moet naast het bakje in een beugel. Gelukkig helpen de heren van de lift en na een paar keer gaat het vanzelf. Zelfde met uitstappen. Zelf eerst en dan een ruk aan je fiets naar voren. Komt ook goed.

Om te wennen pakken we de groene route. Beetje een hobbelpad met heel veel bochten, niet stijl maar ook niet wat we kennen uit Sälen van vorig jaar. Het spektakel ontbreekt nog een beetje.
Dan pakken we de eerste blauwe, Happy MTB. Dat lijkt er al meer op. Kombochten, springbulten en bruggetjes, veel technischer. Leuk.

Even wat eten bij de auto en dan route nummer 7. Die is wel heel gaaf. Springen gaat hier vanzelf, ik denk wel 5 centimeter van de grond, maar wel een gaaf gevoel. Een kombocht van planken en heel veel spektakel. Inspannend is het wel. De lange broek is ingeruild voor een korte en de hemdjes zijn in de auto achter gebleven. Scheelt ook dat sinds 12 uur de zon erdoor is. We hebben weer eens mazzel met het weer.

Anna, Sven en ik nemen een keer een rode route. De Viper! Nou, wat een succes. Hierin zitten hele dikke stenen en 2 zogenaamde drops waar ik echt niet op de fiets van af ga.  Goeiendag, wat steil. De kinderen volgen mijn voorbeeld. 1 keertje afstappen.

De man aan de lift vertelt dat de andere rode, de Venom(!) een beter flow heeft en geen steile drops. Ook die proberen we nog een keer. Deze completeren we wel helemaal op de fiets. Wel steil maar goed te doen met het materiaal dat we hebben. Moet gezegd worden dat dat hier dik voor elkaar is. Super fietsen en uitstekende bescherming van hoge kwaliteit. Ook de routes liggen er heel goed bij.

Tot slot nog een paar keer de blauwe 7 en dan is het mooi geweest. Zweet nat op de rug, pijn in de benen en de kont en de handen verkrampt.

De kinderen gaan nog 1 keer en dan leveren we om 4 uur de spullen weer in. Fietsen even afspoelen en dan de beschermers uit. Helemaal naar de kloten maar alles nog heel. Eenmaal op de camping is het stil in de tent. Douchen, eten maken en net als gisteren gezellig in de ruimte bij de keuken eten.

Ik denk niet dat het heel laat wordt vanavond.

We hebben hier nog 2 dagen zonder dat er wat gepland is. Top!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Skibotn

Gaan jullie nu weg, vraagt de Russisch ogende dame achter de receptie. Net nu het mooie weer eraan komt. Het leek wel winter, de afgelopen dagen. Ik glimlach en vertel dat we weer naar het zuiden gaan. Ze grapt dat er, vanaf daar, niet veel anders op zit. Ze heeft gelijk. We vertrekken van de meest noordelijk gelegen camping ter wereld. Tenminste, dat is hun eigen claim. Tsja, dat weer. Het was koud en met name de eerste dag waaide het hard. Er was mist. En motregen. Beetje pech. Of….. Beetje geluk. Hoort in een omgeving als deze niet een beetje onstuimig weer? Dat het een beetje schuurt en jeukt. Dat het een beetje afzien is en dat je elkaar aankijkt en zegt, we hebben het wel gered. Dat is natuurlijk niet ieders idee van vakantie. Dat snap ik. Ik had gezegd dat het geen survivaltocht zou worden. Dat was het ook niet maar het schurkt er wel tegenaan. Gisteravond heb ik even staan foto’s maken van rendieren die over de camping trokken. Zonder muts. Dat was koud en dan ben je n...
Meer lezen

Man man man

Goed, waar zal ik eens beginnen. Vorige verhaaltje gelezen? Dan weet je dat de Volvo wat probeempjes had. De wervelklep bleek uiteindelijk niet de oorzaak van het lawaai. Wel kapot, dus vervangen. Het geluid kwam van een klepperende multiriem, wat weer veroorzaakt werd door een defecte vrijloop-poulie van de dynamo. Ook even de olie en het oliefilter laten verversen. Onthoud dat even! Als ik dan op donderdagochtend, de dag van vertrek, nog een laatste boodschap doe, valt mijn oog op een zilverkleurig dingetje in de rechtervoorband. Tuurlijk, een dikke schroef. Dus op zoek naar een garage die net zoveel haast heeft als ik. Gevonden en om 2 uur is de auto weer thuis. Het inpakken kan beginnen. Mijn hemel, hoe ga ik dat doen? De creativiteit moet uit mijn tenen komen, maar het zit er allemaal in. Nou, niet alles. De kofferbak verhoger met daaronder 2 lades blijft achter in Nederland. Dat leidt tot de conclusie dat alles wat ik had bedacht om de reis zo comfortabel mogelijk ...
Meer lezen

The Ultimate Scandinavian Roadtrip!!

Afbeelding
Zeau. We zijn thuis. Na de laatste 480 kilometer net achter Bremen en de echte laatste 200 kilometer vanmorgen. Gisteren een schnitzel in Delmenhorst. Vandaag muffins van mama. File op die dramatische Duitse autobahn. Maar....... Elke kilometer waard. Dit was met recht "The ultimate Scandinavian roadtrip". - 5 landen - 7800 kilometer - Nordkapp - Vesteralen - Poolcirkel - Met z'n vieren - In een opblaastent en een pop-up tent van de Decathlon - met kooktoestelletjes van de Action - een muts op in bed - met spaghetti uit blik - heel hard van de berg op een fiets - een kachel in de tent - en heel veel plezier Vanavond weer in een echt bed. Na een echte biertje en een echte douche. Het was een geweldig avontuur met heel veel hoogtepunten en waanzinnige beelden. Hier gaan we het nog wel een keer over hebben. Dank voor het meelezen en voor de reacties. Up to the next one!!
Meer lezen