Skibotn

Gaan jullie nu weg, vraagt de Russisch ogende dame achter de receptie. Net nu het mooie weer eraan komt. Het leek wel winter, de afgelopen dagen. Ik glimlach en vertel dat we weer naar het zuiden gaan. Ze grapt dat er, vanaf daar, niet veel anders op zit. Ze heeft gelijk. We vertrekken van de meest noordelijk gelegen camping ter wereld. Tenminste, dat is hun eigen claim.

Tsja, dat weer. Het was koud en met name de eerste dag waaide het hard. Er was mist. En motregen. Beetje pech. Of….. Beetje geluk. Hoort in een omgeving als deze niet een beetje onstuimig weer? Dat het een beetje schuurt en jeukt. Dat het een beetje afzien is en dat je elkaar aankijkt en zegt, we hebben het wel gered.

Dat is natuurlijk niet ieders idee van vakantie. Dat snap ik. Ik had gezegd dat het geen survivaltocht zou worden. Dat was het ook niet maar het schurkt er wel tegenaan. Gisteravond heb ik even staan foto’s maken van rendieren die over de camping trokken. Zonder muts. Dat was koud en dan ben je nog niet weer opgewarmd. Eenmaal in de slaapzak was het snel opgelost.

Het was natuurlijk ook maar 2 nachtjes!

En dan nog even dat licht. Dat maar blijft. Werkelijk geen verschil tussen dag en nacht. De vitamine D weer op orde.

Het was fantastisch!

En dan vandaag. Ik had een rit van 625 kilometer gepland naar Tromsø. Als ik op de kaart kijk, bekruipt me het gevoel dat dat niet gaat lukken. Noorwegen een beetje kennende. In de ochtend besluiten we al om Tromsø links of eigenlijk rechts te laten liggen. Voor de rest zien we wel vandaag. Scheelt vandaag 80 kilometer, en morgen ook. Winnen we ook nog een dag, wellicht toch nog naar Delmenhorst.

We vertrekken met 7 graden en bewolking. Eerst de weg naar Honningsvag en dan naar Olderfjord. Daar de E6 op richting Narvik. Echt Noors. Zo rij je langs de fjorden en even later zit je weer 400 meter boven zeeniveau op de fjellet. Haarspeldbochten, tunnels van minimaal een kilometer en wederom waanzinnige vergezichten. Ook veel campers op de weg. Opletten. Ze kijken overal behalve naar de snelheid en naar de weg.

Tegen 4 uur hebben we 500 kilometer gehad en heb ik het ook helemaal gehad. We komen in Skibotn een camping tegen en we mogen slapen in een hutje voor 50 piek. Direct doen. Een bed en een tafel. Vissticks met aardappels en salade. En toch ook een beetje opwarmen.

In de avond, in de zon een lekkere wandeling langs het water. Lekker foto’s maken. Biertje uit de koelkast.

Morgen naar de Vesteralen voor meerdere dagen. Het weer gaat opklaren. Tot 20 graden.